သင္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္သူတစ္ဦးဆိုလွ်င္ သင့္ လက္ပတ္နာရီကို ဘတ္စ္ကားစီး ရင္း မၾကာခဏ ၾကည့္ထားပါ။ ၿပီးလွ်င္ သင္တက္စီးလာသည့္ မွတ္တုိင္ႏွင့္ သင္သြားမည့္ ေနရာ ၾကား အကြာအေ၀းႏွင့္ ဘတ္စ္ ကားေပၚမွ ၾကာျမင့္ခ်ိန္ကို တြက္ပါ။သင္သည္ အခ်ိန္ကို ေလးစားသူတစ္ဦးဆိုလွ်င္ လုိသည္ထက္ ပိုၾကာေသာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ရမည္။ သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ဦးႏွင့္ အခ်ိန္အတိအက် ခ်ိန္းထားသည္ဆိုပါက လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္ မ်က္ႏွာပ်က္ရလိမ့္မည္။
ဟိုတုန္းက ဘတ္စ္ကားေတြ လူက်ပ္သည့္ကိစၥက ကြၽန္ေတာ္ တို႔အတြက္ စိတ္ညစ္စရာ ျဖစ္ခ့ဲ ရသည္။ ယခုမူ ဘတ္စ္ကားေပၚ မွာလည္း လူက်ပ္႐ုံတင္မက လမ္းေပၚမွာ ကားေတြ က်ပ္ပိတ္ေန ေသာအခါ မြန္းအုိက္ပိတ္ေလွာင္ သည့္ ဘတ္စ္ကားငရဲခန္းကို အ ခ်ိန္ႏွစ္ဆ တုိး၍ခံစားေနရေတာ့ သည္။ သို႔ေသာ္ ေန႔စဥ္အိမ္မွထြက္ ၍ အလုပ္ခြင္၀င္ရသူမ်ားအတြက္ အျခားေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့ပါ။ မိမိကိုယ္မိမိသာ ရွိေနသည့္ အေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ က်င့္ႀကံဖုိ႔ပဲ ရွိသည္။
နံနက္ ၉ နာရီတြင္ အလုပ္ ခြင္ ၀င္ရမည့္သူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ယခင္က နံနက္ ၈ နာရီမွ အိမ္က ထြက္သည္ဆိုပါစို႔။ ယခုအလုပ္ ေနရာကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ မွတ္တုိင္ထြက္ၿပီး ဘတ္စ္ကားစီးရသည္။ ထုိသုိ႔ စီး ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ေရွ႕တြင္ တစ္နာရီစီ ေစာၿပီး အိပ္ရာထရသည္။ ထမင္းခ်ဳိင့္အတြက္ ျပင္ဆင္ရသည္။ အ၀တ္အစားလဲၿပီး နံနက္စာ စားရသည္။
ထိုအခ်ိန္မ်ားကလည္း အ လုပ္ႏွင့္ မိမိေနထုိင္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္ကြက္နီးလွ်င္ နီးသလို၊ ေ၀း လွ်င္ ေ၀းသလို ကြာျခားသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္သို႔ ေရႊ ျပည္သာ၊ လႈိင္သာယာ၊ မဂၤလာဒုံ၊ ေထာက္ၾကံ႕ စသည့္ ေနရာမ်ားမွ အလုပ္လာဆင္းသူမ်ားအတြက္
၉ နာရီမွာ အလုပ္ခြင္ အေရာက္လာဖို႔ မနက္ ၅ နာရီ၀န္းက်င္မွ အိပ္ရာထျပင္ဆင္မွ ဘတ္စ္ကားစီးရင္း လမ္းေပၚမွာၾကာမည့္အခ်ိန္ႏွင့္ ကြက္တိအဆင္ေျပမည္။
ဒါက အိမ္မွအလုပ္ခြင္သို႔ လာသည့္ နံနက္အဖြင့္ ႐ႈခင္းျဖစ္ သည္။ ညေနအလုပ္ဆင္းခ်ိန္ကို ၾကည့္ပါဦး။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ညေန ၅ နာရီ အလုပ္ဆင္းသူတစ္ဦး သည္ ဘတ္စ္ကားစီး အိမ္ျပန္ မည့္ အခ်ိန္ကလည္း နံနက္လာ စဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ဆတူ (သို႔မဟုတ္) ဆတူထက္ တိုး၍ၾကာသည္။ ေန ရာအေ၀းအနီးေပၚမူတည္၍ အိမ္ ျပန္မည့္ အခ်ိန္ကလည္း ေနာက္ က်ကုန္ေတာ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္ၿပီး တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ သြား လာအလုပ္လုပ္ၾကရသူမ်ားအ တြက္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အလ ဟႆ ကုန္ဆုံးသြားသည့္အခ်ိန္ ေတြက ႏွေျမာစရာေကာင္းသည္။ ၂၄ နာရီတြင္ အလုပ္ခ်ိန္၊ အိပ္ ခ်ိန္ကို ဖယ္ႏုတ္လုိက္လွ်င္ က်န္ သည့္အခ်ိန္အမ်ားစုမွာ ယခုအခါ ဘတ္စ္ကားစီးရင္း ေလလြင့္ရသည့္ အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သည္။ ေနာက္ၿပီး ယာဥ္ေၾကာအဆမတန္ ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ဘတ္စ္ကားေပၚတြင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာထုိင္ (သို႔မဟုတ္) မတ္တတ္္ရပ္စီးရသည္မွာလည္း သက္ေသာင့္ သက္သာရွိလွသည္မဟုတ္။ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္တြင္ ကြမ္းန႔ံ၊ ေဆးလိပ္နံ႔၊ ေခြၽးနံ႔၊ တာယာေညႇာ္နံ႔ အစရွိသည့္ မေကာင္းေသာ အနံ႔အသက္ေပါင္းစုံကလည္း ဘတ္စ္ကားထဲမွာ ေလွာင္ႀကိဳင္ေနသည္။ မနက္မွာ ေခြၽးတလုံးလုံးႏွင့္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ဘတ္စ္ကားစီးခဲ့ရသည့္အတြက္ အလုပ္ခြင္ထဲေရာက္သည့္အခါ လူမွာပင္ပန္းႏုံးခ်ည့္ေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္ အလုပ္ကို ရႊင္လန္းတက္ႂကြစြာျဖင့္ လုပ္ႏုိင္အားကို ၾကာရွည္လွသည့္ ဘတ္စ္ကားဒုကၡက တစ္၀က္ခုိင္းထားလုိက္ၿပီ။
တစ္၀က္ပဲ က်န္ေတာ့သည့္ ခြန္အားျဖင့္ အလုပ္လုပ္ရင္း ည ေနအိမ္အျပန္လမ္းမွာ စိတ္ညစ္ စရာ ဘတ္စ္ကားဒုကၡႏွင့္ လမ္း ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ႀကံဳရေသာေၾကာင့္ ရွိသည့္ ခြန္အားေတြမွာ အိမ္ေရာက္သည့္ အခါ လုံးပါးပါးသြားေတာ့သည္။ လူေရာစိတ္ပါ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ႏွင့္မုိ႔ လုပ္သားတစ္ဦးသည္ ေရခ်ဳိး၊ ညစာစားၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ရာ တန္း ၀င္ေတာ့သည္။ သို႔မွလည္း နံနက္ေစာေစာထၿပီး ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ေသာ လမ္းႏွင့္လူက်ပ္ေသာ ဘတ္စ္ကားကို စီးဖို႔ ခြန္အားသစ္ ကို ရမည္။
ယခုကဲ့သို႔ သြားေရးလာေရး တြင္ ေန႔စဥ္ အဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ဘာေတြဆုံး႐ႈံး သြားရသနည္း။ အလုပ္ခြင္ထဲမွာ အင္တိုက္အားတုိက္ လုပ္ႏုိင္မည့္ လုပ္အားႏွင့္ စိတ္ခြန္အား ဆုံး႐ႈံး သြားသည္။ အိမ္မွထြက္ကတည္း က ဘတ္စ္ကားက်ပ္ျခင္း၊ လမ္း ပိတ္ဆို႔မႈကို တေမ့တေမာ ခံစား လာခဲ့ရသည့္ လုပ္သားတစ္ဦးအ ေနျဖင့္ သူ႔မွာ စိတ္တုိစိတ္ေမာ စရာေတြအမ်ားႀကီး ႀကံဳခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္ခြင္ထဲ ေရာက္သည့္အခါ စိတ္ကတုိေန ၿပီ။ အလုပ္ခြင္ထဲမွာပင္ အခ်င္း ခ်င္း ဆက္ဆံေရးက မေျပလည္ ေတာ့။ ဘာမဟုတ္သည့္ အေသး အဖဲြကိစၥေလးမ်ားႏွင့္ပင္ အေခ် အတင္ျဖစ္ၾကသည္အထိ သြား ေရးလာေရးကိစၥက ဂယက္႐ုိက္ သည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်င္း ခ်င္းပင္ ကသိကေအာက္ျဖစ္မွ ေတာ့ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဆက္ဆံရသူမ်ားႏွင့္လည္း ထူးၿပီးအဆင္ေျပစရာ မရွိဟု ေတြးၾကည့္ ႏုိင္ပါသည္။
ဒါက အလုပ္ခြင္ထဲမွာ ျဖစ္ သည္။ မိသားစုအတြင္းမွာလည္း သြားေရး လာေရး အဆင္မေျပမႈမွ တစ္ဆင့္ရသည့္ တင္းမာသည့္ စိတ္အေျခအေနမ်ားက ႐ိုက္ခတ္ မႈရွိပါသည္။ အလုပ္ခြင္အတြင္း က ရလာသည့္ ကေတာက္ကဆ မ်ား၊ ဘတ္စ္ကားက်ပ္ရသည့္အ ထဲ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရန္ တေမ့တေမာစီးနင္းမႈေၾကာင့္ စိတ္တိုေဒါသ ထြက္ရသည့္ စိတ္ပင္ပန္းမႈ၊ ကိုယ္ပင္ပန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ႏြမ္း လ်ေနသည့္ လုပ္သားတစ္ဦးသည္ အိမ္သားေတြႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ လည္း တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္လာ သည္။
ပင္ပန္းတႀကီး အိမ္ျပန္ ေရာက္သည့္ လုပ္သားတစ္ဦးအ ေနျဖင့္ အိမ္ျပန္သည့္အခါ အ ဆင္ေျပေနလွ်င္ ေကာင္းသည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ မိသားစုအတြင္း ေရးကိစၥ တစ္စုံတစ္ခုက ဆီးႀကိဳေနလွ်င္ ေဒါသယမ္းအုိးက အိမ္အ၀င္ တံစက္ၿမိတ္မွာတင္စၿပီး ေပါက္ကဲြေတာ့မည္။ မိသားစု၀င္ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ရွည္ညႇိႏႈိင္းရမည့္ အစား လမ္းေပၚမွာရလာသည့္ ေဒါသအရွိန္က မေျပတတ္ေသး ေသာေၾကာင့္ ရန္ဘက္သဖြယ္ ဆက္ဆံေရးျဖစ္လာသည္။ ထစ္ ခနဲရွိ ေပါက္ကဲြခ်င္သည္။ သည္းခံ ႏုိင္မႈ ပါးလ်ကုန္သည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္၍ အေျခအ ေန ေအးေအးေဆးေဆး ရွိသည္ပဲ ထားပါ။ ကားစီးျပန္ခဲ့ရသည့္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ပင္ပန္းမႈေၾကာင့္ လူက ေျခေရာလက္ပါ မသယ္ ခ်င္။ ညေနစာ စားၿပီးတန္းအိပ္ ၾကသည္။ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းႏွင့္ အခ်ိန္ ေပးစကားေျပာျခင္း၊ သားသမီး ႏွင့္ ေဆာ့ျခင္း၊ ေခ်ာ့ျမဴျခင္း၊ သူတို႔ႏွင့္ လက္ပြန္းတတီးေနျခင္း၊ သူတုိ႔ေျပာလိုသည့္ စကားမ်ား၊အေရးကိစၥမ်ားကို နားေထာင္ျခင္း၊ ကူညီေျဖရွင္းျခင္း စသည့္ကိစၥမ်ား တြင္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ မိသားစုဘဝေတြကိုပါ ယေန႔ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈက သြယ္ဝိုက္ေသာအားျဖင့္ ဖ်က္ဆီးေနသလိုလည္းရွိသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ အဆ မတန္ျမင့္မားေနျခင္းေၾကာင့္ မိမိ တို႔သြားလိုသည့္ေနရာသို႔ေရာက္ မည့္အခ်ိန္ကို တြက္ဆ၍မရေတာ့ ျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူး ေျပာင္းေရးေခတ္သစ္အခါသမ ယတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ဘဝေနဟန္ တစ္ခုျဖစ္လာပံုရပါသည္။ လူ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခ်ိန္းဆိုသည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ ဘယ္ႏွနာရီ၊ ဘယ္ ႏွမိနစ္တြင္ေရာက္မည္ဟု အတိ အက်ၫႊန္းႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင့္ဆုိင္းေနရသူမွာ အခ်ိန္ေလလြင့္ရသလို တစ္ဖက္ သူမွာလည္း သြားရင္းတန္းလန္း ႏွင့္ မေရာက္ႏိုင္သည့့္ မိမိအေန အထားကိုေတြး၍ ေဒါသထြက္ရ သည္။ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔ေနျခင္း သည္ ၿမိဳ႕ျပ၏လူမႈဆက္ဆံေရးကို ပါ ထိခိုက္ပါသည္။
ဒါျဖင့္ တကၠစီငွားသြားပါလားဟု တခ်ိဳ႕သူမ်ားက ထင္ေကာင္းထင္မည္။ တစ္ေန႔ဝင္ေငြက်ပ္တစ္ေထာင္ခန္႔ေလာက္သာရသည့္ အမ်ားစု ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ဘီးလွိမ့္႐ံုႏွင့္ပင္ က်ပ္တစ္ေထာင္အနည္းဆံုးေပးရသည့္ တကၠစီကို အလိုရွိတုိင္း စီးႏိုင္ၾကသည္မဟုတ္ပါ။ အသံုးလို၍ တကၠစီစီးရလွ်င္လည္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ေရာက္သည္ဟူ၍ မရွိပါ။ ေရွ႕ တိုးမရ၊ ေနာက္ဆုတ္လည္းမျဖစ္ သည့္ ဧရာမယာဥ္ေၾကာက်ပ္မႈ ႀကီးကို ကားေပၚတြင္ အခ်ိန္ကုန္ ခံ၍ ေစာင့္ဆုိင္းရျခင္းတြင္ အတူ တူသာျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ တကၠစီေမာင္း သူေတြလည္း မလြယ္လွ။ ဟိုယခင္က တစ္ေန႔သံုးေခါက္ေလာက္ အသြားအျပန္ေမာင္းလို႔ရသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ယခုအခ်ိန္တြင္ တစ္ေၾကာင္းေတာင္ တိုးတုိးေဝွ႔ေဝွ႔ျဖင့္ ေမာင္းေနရသည္။ သူတုိ႔မွာလည္း ဝင္ေငြေလ်ာ့လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တကၠစီငွားစီးသူထံမွ ေငြပိုေတာင္းသည္။ ပံုမွန္ေဈးထက္ပိုေနသျဖင့္ ငွားစီးမည့္သူမွာလည္း စဥ္းစဥ္း စားစားလုပ္ရေတာ့သည္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကားေမာင္း သူမ်ားဘက္ကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး စို႔ရဲ႕။ ကိုယ္ပိုင္ကား၊ ဘတ္စ္ကား၊ တကၠစီ၊ ကုမၸဏီအစရိွသည့္ ရန္ကုန္လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ေမာ္ ေတာ္ယာဥ္ေမာင္းႏွင္ေနသူမ်ား မွာလည္း တစ္ေန႔တျခား သိပ္ သည္းက်ပ္တည္းလာသည့္ ယာဥ္ ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈကို သည္းခံႏုိင္စြမ္း မရွိၾကေတာ့။ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္တုိးေဝွ႔ေမာင္းေနၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယာဥ္အခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္ျခင္းတင္မက ယာဥ္ေမာင္းသူအခ်င္းခ်င္းလည္း ‘ၿငိ’ကုန္သည္။
အဘယ္မွ် သူ႔ ထက္ငါ အလု အယက္ ေမာင္းၾကသလဲဆုိလွ်င္ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္သည့္ တခ်ိဳ႕ေန ရာမ်ားတြင္ လမ္းေျပာင္းျပန္ ေမာင္းသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား ရွိသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္မွလာသည့္ ယာဥ္ႏွင့္ တုိက္မိကုန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မီးပြိဳင့္ တစ္ခါမိလွ်င္လည္း တေမ့တေမာျဖစ္ေလရာ အခ်ိဳ႕ေသာယာဥ္ေတြက မီးပြိဳင့္မမိေအာင္ သူ႔ထက္ ငါေက်ာ္တက္ၾကသည္။ ဤတြင္ အရွိန္ျပင္းေသာေၾကာင့္ တစ္ဖက္မွ လမ္းျဖတ္ကူးသူကို တုိက္မိသည္မ်ားလည္းရွိသည္။ မၾကာေသးမီလမ်ားအတြင္းက ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္တြင္ ရပ္ေနသည့္ ခရီးသည္မ်ားကိုဝင္တုိက္သည့္ျဖစ္စဥ္မ်ားပင္ ေပၚခဲ့ေသးသည္။
ရန္ကုန္တြင္ လမ္းေၾကာမ်ား အဆမတန္ပိတ္ဆို႔က်ပ္တည္းေန ျခင္းကို ေျဖရွင္းရမည့္ အခ်ိန္တန္ ပါၿပီ။ အထက္တြင္ ေျပာခဲ့သမွ် မွာ ယာဥ္ေၾကာ၊ လမ္းေၾကာက်ပ္ မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာသည့္ အက်ိဳး ဆက္မ်ားကို ေယဘုယ်တင္ျပ ျခင္းသာျဖစ္သည္။ သို႔ဆုိလွ်င္ ရန္ကုန္လူထုေန႔စဥ္ခံစားေနရ သည့္ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္၊ ဘတ္စ္ ကားက်ပ္သည့္ကိစၥကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းၾကမလဲ။ သာမန္ျပည္သူ တစ္ေယာက္မွာ လက္ေတြ႕က် သည့္ အေျဖရွိေကာင္းမွရွိႏုိင္ပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေမးခြန္း၏ အေျဖကို ‘မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာ’ ဟု ေျပာေနသည့္ သမၼတဦးသိန္း စိန္ေခါင္းေဆာင္သည့္ အစုိးရအဖြဲ႕အတြက္ ခ်န္ထားခဲ့ပါမည္။ သူတို႔ကို ေမးပါ။
Author: ၀င္းေဇာ္လတ္
7Day Daily
0 comments:
Post a Comment