သား ေယာက်ာ္းေလးမ်ား ထိန္းေက်ာင္းျခင္း

(ပန္းခ်ီ သ႐ုပ္ေဖာ္ – အာကာ / ဧရာဝတီ)

ၿပီးခဲ့တဲ့တပတ္က စိတ္ဉာဏ္ရည္ ျမင့္မားေစဖို႔အတြက္ ကေလးမ်ားကို ငယ္စဥ္ကတည္းက သင္ၾကားေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လိုတယ္ ဆို တဲ့ အေၾကာင္း က်မ တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
ဒီတပတ္မွာေတာ့ သားေယာက်ာ္းေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈစြမ္းရည္ ျမင့္မားေစဖို႔အတြက္ မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ဘယ္ လို ထိန္းသိမ္းျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို က်မ တင္ျပ ေဆြးေႏြး ခ်င္ပါတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို မွန္ကန္စြာနဲ႔ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈရွိျခင္းဆိုတဲ့ စြမ္းရည္ဟာ လူတဦးခ်င္းစီ အတြက္ေရာ၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း အတြက္ပါ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတဲ့ စြမ္းရည္တခုပါ။ ဒီစြမ္းရည္ေလးကို ရရွိေစဖို႔အတြက္ ေနာင္တခ်ိန္မွာ လူႀကီးျဖစ္လာမယ့္  ကေလးတို႔ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။
မေျပာသင့္ မေျပာအပ္တဲ့ အရာကို မေျပာဖို႔၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ရွိဖို႔၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေလာဘ ေဒါသ စတာေတြကို ပတ္ဝန္းက်င္ကို ႐ိုက္ ခတ္ေစတဲ့အထိ မေပါက္ကြဲမိေစဖို႔ စတာေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဟိုးငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းကိုက မိဘ ဆရာမ်ားက ကေလးတို႔ကို သင္ၾကားေပးၾကရမွာပါ။
သင္ၾကားေပးတဲ့ ေနရာမွာလည္း နည္းလမ္း မွန္ကန္ဖို႔လိုပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ ျမန္မာ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံထားတဲ့ အယူအဆတခု ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလး မငိုရဘူး ဆိုတဲ့အယူအဆပါ။ ေယာက်ာ္းေလး ကေလး ငယ္ ငယ္ေလးေတြကို မိဘမ်ားက “မင္း ေယာက်ာ္း မဟုတ္ဘူးလား။ မငိုနဲ႔” ဆိုၿပီး တားျမစ္တတ္ၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒါဟာ အင္မတန္မွ မွားယြင္းတဲ့ တားျမစ္ခ်က္ တခုပါပဲ။ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသထြက္မႈ၊ အားငယ္မႈ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ စတာေတြ အားလံုးဟာ လူသားရဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ားေပမို႔ ေယာက်ာ္းေလးမွာေရာ၊ မိန္းကေလးမွာပါ အတူတူပါပဲ။ ေယာက်ာ္းေလး မငိုရဘူးလို႔ တားျမစ္လိုက္ တဲ့အတြက္ ေယာက်ာ္း ေလးမ်ားမွာ သူတို႔ရဲ႕ ဝမ္းနည္းမႈကို ငိုေႂကြးျခင္းနဲ႔ ေျဖသိမ့္လို႔ မရရွာေတာ့ပါဘူး။ ငါ ေယာက်ာ္းပဲ၊ ငါ ဝမ္း မနည္းဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ကိုယ့္ဘာသာ လိမ္ညာတတ္လာပါတယ္။ ဒီလို ခံစားခ်က္ကို လိမ္ညာျခင္းကေန တဆင့္ ကိုယ္ေဒါသ ထြက္ေနရင္ေတာင္မွ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေဒါသ ထြက္ေနမွန္း မသိလိုက္ဘဲ စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ လုပ္တတ္ တဲ့ အျပဳအမူေတြ ျဖစ္လာၾကတာပါပဲ။
တခ်ိဳ႕ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ မ်က္လံုးထဲမွာ ႐ုတ္တရက္ ဘာမွမျမင္ေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လုပ္လိုက္မိတယ္ ဆို တာ မ်ိဳးပါ။ ဒါဟာ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ အတြက္ေရာ ကိုယ့္ရဲ႕မိသားစု၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံ အတြက္ပါ အင္မတန္မွ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈပါ။ အထူးသျဖင့္ ရာထူးႀကီးႀကီး ယူထားတဲ့ လူေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မ်ားမ်ားရထားတဲ့ လူေတြအတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ စြမ္းရည္က ပိုၿပီးေတာ့ လိုအပ္လွပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ မိန္းကေလးနဲ႔ ေယာက်ာ္းေလးမွာ က်မတို႔ထင္ထားသလိုမ်ိဳး မိန္းကေလးက ေယာက်ာ္း ေလးထက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားခံစားမႈစြမ္းရည္ မပိုပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးမ်ားဟာ မိန္းကေလးမ်ားထက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လႈပ္ရွား ခံစားမႈစြမ္းရည္ ပိုျပင္းထန္ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာ္း ေလးမ်ားက မိန္းကေလးမ်ားထက္ ပိုခံစားႏိုင္၊ ပို ဝမ္းနည္းႏိုင္၊ ပိုေဒါသထြက္ႏိုင္၊ ပိုၿပီးေတာ့ နာက်င္ ႏိုင္ၾကတာပါ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား မိန္းကေလးမ်ားက ပိုၿပီးေတာ့ ခံစားႏိုင္တယ္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ထင္ရ သလဲ ဆိုရင္ျဖင့္ ခံစားမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့ေနရာမွာ သဘာဝခ်င္း ကြာျခားသြားလို႔ပါပဲ။
မိန္းကေလးမ်ားက သူတို႔ ဝမ္းနည္းရင္၊ ေဒါသ ထြက္ရင္ သူတို႔ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့လူ (မိဘ၊ သူငယ္ခ်င္း) စတဲ့လူေတြဆီကို သြားၿပီး ေတာ့ ရင္ဖြင့္ တတ္ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာ္းေလးမ်ားကေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး ေျပာဆို ရင္ဖြင့္တာမ်ိဳး မရွိၾကပါဘူး။ သူတို႔ ဝမ္းနည္း ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဒါသထြက္ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္လႈပ္ရွား ခံစားရတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ကားေလွ်ာက္ ေမာင္းပစ္တာမ်ိဳး၊ ေဘာလံုးကန္တာမ်ိဳး၊ လမ္းေလွ်ာက္ ပစ္လိုက္တာမ်ိဳးနဲ႔ ေျဖသိမ့္တတ္ၾကပါတယ္။
မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ကေလးတို႔ ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ၊ ေဒါသထြက္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာ သူတို႔ ခံစားေနရတဲ့ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသ စတာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ အနည္းဆံုး ဘာမွ မေျပာတတ္ရင္ေတာင္မွ ကေလးကိုေထြးေပြ႕ဖက္ထားမယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဆိုး ေဒါသထြက္မႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈတို႔ ေျပေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာ၊ သူတို႔ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျပာျပတဲ့အခါမ်ိဳးမွာလည္း ကေလး တို႔ကို အျပစ္မတင္ဘဲ ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္နဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ နားေထာင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လိုျဖစ္ရတယ္ဆိုတာကို အျပစ္တင္ ေဝ ဖန္တာ မပါဘဲနဲ႔ သူတို႔ေလးေတြနဲ႔ အတူတူ ကူညီ စဥ္းစားေပး ရပါမယ္။
ဒါဆိုရင္ျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွား ခံစားမႈကို သိတဲ့၊ ထိန္းသိမ္းႏို္င္စြမ္းရွိတဲ့ စိတ္ဉာဏ္ရည္ျမင့္တဲ့ ကေလးေတြ ျဖစ္လာၾကမွာအမွန္ ပါပဲ။ လူ႔ေလာကမွာ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ေဒါသနဲ႔ မကင္းပါဘူး။ ဝမ္းလည္း နည္းတတ္ၾကပါတယ္။ စိတ္ဆိုးတယ္၊ ေဒါသထြက္ တယ္၊ ဝမ္းနည္းတယ္၊ ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ လူ႔စိတ္အေျခခံမွာကိုက ပါလာတဲ့ အရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခံစားမႈေတြကို အဆံုး စြန္႔လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အထိ မျဖစ္ေစဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဉာဏ္ရည္နဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။
စိတ္ဉာဏ္ရည္ ျမင့္မားသူမ်ားဟာ လူတဖက္သားကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ျမင့္မားတတ္ၾက ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို ကိုယ္သိသလို၊ လူ အမ်ားရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကိုလည္း နားလည္ခံစားသိျမင္ ႏိုင္စြမ္းရွိတာမို႔ လူ႔ေလာကအတြက္၊ လူ႔အသိုင္းဝိုင္း အတြက္ အင္မတန္မွ အဖိုးတန္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံရဲ႕တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကရမယ့္ သားေယာက်ာ္းေလးမ်ားကို စိတ္ဉာဏ္ရည္ ျမင့္မားတဲ့ ေယာက်ာ္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ မိဘ ဆရာမ်ားအေနနဲ႔ ငယ္စဥ္ ကတည္းက ကေလးတို႔ကို ေလ့က်င့္ေပးၾကပါဦးလို႔ အႀကံျပဳလိုက္ပါတယ္။     ။